تأثیر برنامه آشناسازی بر کیفیت زندگی بیماران تالاسمیک مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی هاجر شهرکرد

زمینه و هدف: امروزه با پیشرفت¬های درمانی و به خصوص پس از کشف آهن¬زدا¬ها با درمان مناسب طول عمر نسبتاً طولانی را برای بیماران تالاسمی می توان انتظارداشت ولی مسأله¬ای که مطرح است بهبود کیفیت زندگی وکنترل عوارض دراین بیماران است. اکنون با توجه به افزایش طول¬عمر این بیماران ولزوم استفاده از راه های مختلف جهت بهبود کیفیت زندگی این بیماران این پژوهش با هدف بررسی تأثیر بر نامه آشناسازی بر کیفیت زندگی بیماران تالاسمی انجام شد. مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه¬تجربی 55 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون وکنترل قرار گرفتند. پرسشنامه¬های دموگرافیک، کیفیت زندگی عمومی sf36 وکیفیت زندگی بعد تالاسمی قبل از مداخله در هر دو گروه تکمیل وبرنامه آشناسازی بر اساس مراحل آشنایی، اجرا واختتامیه در گروه آزمون به مدت 1/5 ماه اجرا شد. میانگین نمرات کیفیت زندگی 1ماه پس از مداخله با اطلاعات قبل از مداخله به کمک آزمون های کای¬دو، تی مستقل و تی¬زوجی مقایسه گردید. یافته ها: نتایج آزمون های کای دو و تی¬مستقل با 0/05p> نشان دادند که دوگروه آزمون و کنترل از نظر اطلاعات دموگرافیک سن، جنس و... همسان بودند و نیز میانگین امتیاز کیفیت زندگی¬عمومی وبعد¬تالاسمی قبل از مداخله با آزمون تی¬مستقل 05/0p< بین گروه آزمون و کنترل تفاوت معنی-داری وجود نداشت. همچنین پس از اجرای برنامه آشنا¬سازی بین دو گروه با انجام آزمون تی¬مستقل تفاوت معنی داری در امتیازات کیفیت زندگی دیده نشد. نتیجه¬گیری: بطورکلی نتایج پژوهش نشان می دهد اجرای برنامه¬آشناسازی برای تغییر در کیفیت زندگی این بیماران کافی نیست وباید گامهای موثرتری در این زمینه برداشته¬شود.